De krant die je nachtrust sloopt, een workshop geven en bij Thee drinken ze koffie

Eerst even over de workshop van afgelopen week die ik gaf op een basisschool in Amsterdam. Daarna kun je de reacties van PostNL en van Thee lezen op mijn brieven.

De krant die je echt wakker maakt

Ik was best zenuwachtig, maar kinderen zijn het beste publiek dat je kunt hebben. Geïnteresseerd, grappig, verrassend en vol goede ideeën. Ik zit de avond ervoor tot laat achter mijn laptop, oefen mijn presentatie en spreek de televisie toe. ’s Ochtends sta ik vroeg op om toch nog even te bedenken wat ik allemaal ga vertellen.

Ik word om kwart over zes wakker van de krant die door de brievenbus wordt gelanceerd. Ik denk dat deze bezorger zijn kranten met een bazooka op de deuren schiet. Sinds het proefabonnement van mijn zusje is ingegaan, gebruik ik mijn wekker niet meer. Ik slaap overigens niet onder de brievenbus (al zou dat wel logisch zijn gezien mijn liefde voor brieven).dsc_0017

Ik denk dat ze alle mogelijk proefabonnementen gaat afsluiten, om mijn ochtenden verder te verstoren.  Ze staat nu in de woonkamer. “Of ik geef er eentje cadeau, ik heb hier nog een bon: ’twee weken gratis Trouw voor een goede bekende.'” Slaap lekker.

Workshop

De kinderen zijn meteen enthousiast. Bij binnenkomst komen er al een paar naar me toe. Ze vuren vragen op me af.

“Ben jij David?”
“Ben jij die blogger?”
“Hoeveel mensen lezen je blogs?”
“Heb je echt aan Obama een brief geschreven?”

De juf vertelt dat er zelfs kinderen uit andere groepen graag hadden meegedaan met de workshop. En ik was bang dat brieven misschien toch te saai klinken.

Voordat de workshop begint, doe ik nog even mee met spelling. We doen een dictee. “Als je ze niet goed hebt, moet je trakteren,” grapt een van de meisjes. Ik ga de weddenschap aan en zit vervolgens aan een tafel tussen de kinderen met pen en papier. Geen spellingchecker. Als ik hier fouten maak, ga ik af. Gelukkig schrijf ik voetbalveld correct.

Als ik mijn spullen pak voor de workshop, komt er een meisje naar me toe. “Mag ik je handtekening?”, vraagt ze.

workshop

Op de voorpagina van de wekkerkrant staat een mooi verhaal: over hoe een straatkrantverkoper een exclusief interview met de Koningin mocht houden, terwijl grote dagbladen achter de hekken bleven. Ik heb helaas geen hond, maar als ik mag kiezen, ga ik graag voor een underdog. Ik vertel het tijdens de workshop – om te laten zien dat je niet groot hoeft te zijn om groots te zijn.

Tijdens de presentatie vraagt een jongen waarom je Poetin een brief zou sturen. “Het gaat erom dat niets zomaar onmogelijk is – je weet niet of je een reactie krijgt, maar je kunt het proberen”, vertelt de juf. Die redt me overigens meerdere malen. Als er bijvoorbeeld 10 vingers de lucht ingaan. Geen idee wat je dan doet. Ik wijs een beetje onwennig en zeg dan: ‘ja vraag maar hoor!’. Tien vragen. Door elkaar. De kinderen beginnen met schrijven. Twee meisjes willen een project starten om brieven te schrijven naar zieke mensen in het ziekenhuis. Er wordt een Engelse brief geschreven aan een dakloze in The Bronx. Als ik over een paar schouders mee kijk, ben ik onder de indruk. Die handgeschreven woorden zien er meteen al geweldig uit.

https://www.youtube.com/watch?v=Lr2d-Nj9Yw0#t=3m52s

Ik ga er verder niet teveel over zeggen. Misschien gaat er geen brief op de post, of een of drie of tien. Misschien komt er iets uit: ik hoop op een droom die uitkomt. Mijn wereld is vandaag in ieder geval veranderd.

 De reacties van PostNl en Thee 

 Vorige week kreeg ik de volgende reactie van thee op mijn brief:
 brief-pickwick

Oké, toen ik het adres opzocht, zag ik al dat thee gewoon onderdeel is van koffie. Thee en koffie zijn kennelijk geen concurrenten, maar leven gewoon onder een dak. En twee gratis zakjes thee die ik kan versturen naar een adres in Nederland met een vraag.

Dat is lastig. Wie stel je een vraag met een zakje thee? Ik heb geen idee.

Je bent creatiever als je moe bent, dus ik heb de laatste dagen vooral ’s avonds laat nagedacht. Omdat er tijdens hardlopen geen inspiratie komt, besluit ik een brainstorm te doen. Het is bijna nacht. Ik zet een kop thee klaar en een lampje naast mijn bed. ’s Ochtends word ik wakker van de krant. Het lampje staat nog aan. Op papier staat thee en daaromheen de woorden warm, smaakje, ziek, water, koken. 

Confronterend. Laatst vulde ik een internettestje in.  ’10’  bij  de vraag ‘neem jij graag risico’s?’ De waarheid is dat ik ’s avonds laat in bed brainstorm over thee.

Als iemand graag een vraag wil beantwoorden én thee wil drinken, dan hoor ik het wel!

Door naar het leuke antwoord van PostNL toen ik reageerde op de verhoging van de prijs van de postzegel en solliciteerde naar de functie van ambassadeur van de brief.

postnl.jpg

Ik ga een biertje warme chocomel drinken. En nadenken over theevragen.

Plaats een reactie